یک تکنیک واحد
Franklyn Helfinstineنوشتن تلاش است و مانند همه تلاش ها ، فرد سعی می کند در صورت امکان از آن جلوگیری کند. با این حال ، نویسندگان خواستار ایجاد ، ضرورت نوشتن و الهام بخشیدن به ایجاد هستند ، اما آنها چیزی نیستند که تولید می کند. نویسنده باید روشی برای نوشتن داشته باشد.
بسیاری از نویسندگان از رویکرد خیال پردازی استفاده می کنند. آنها تصور می کنند مقاله ، مقاله ، داستان کوتاه یا رمان آنها می تواند آنها را به یافته خارق العاده دنیای ادبی تبدیل کند. آنها خود را با شناخت و موفقیت مالی توسط جامعه شیر می گیرند ، اما این واقعیت نیست و به زودی انگیزه ایجاد ناپدید می شود تا آنها کم یا چیزی تولید کنند.
برخی دیگر در انتظار الهام بخش هستند ، یک رویداد مبهم و سحابی که به ندرت اتفاق می افتد. به طوری که آنها وقت خود را به دنبال موزه می گذارند تا آنها را به ماشین تحریر یا صفحه کلید بفرستند. گاهی اوقات کلیو (موزه تاریخ) ، اراتو (موزه شعر متن ترانه و آماتور) ، اوتروپ (موسیقی موسیقی) ، Terpsichore (موزه آهنگ کر کر) یا تالیا (موزه کمدی و شعرهای بوکولیک) به نظر می رسد ، اما اغلب آنها این کار را نمی کنند ، و دوباره هیچ کاری انجام نمی شود. از آنجا که موزه نمی رسد ، نویسنده کار دیگری را انجام می دهد.
این چیز دیگر اجرای مناسب چندین حواس پرتی دیگر را به همراه دارد. این می تواند کارهای بی معنی در مورد دفتر ، آشپزخانه شما ، حیاط ، در هر مکانی اما در صفحه کلید باشد. این یک تماس تلفنی ، سفر برای معاشرت با یک PAL ، خواندن برای گذراندن وقت کافی یا مطالعه نامه است. معمولاً نویسنده این تعلل را برای سازماندهی ذهنی آنچه پیش بینی می شود بهانه می کند ، اما در واقع این برای جلوگیری از انجام وظیفه نظم نویسندگی است.
فقط یک روش میوه می دهد ، یعنی نشستن در ماشین تحریر یا رایانه نیز برای نوشتن. اگر در ابتدا هیچ مشکلی ارزشمند باشد ، به زودی چیزی قابل قبول را به همراه خواهد داشت. معمولاً هنگام نوشتن دشوار است ، پس از بررسی ، واقعاً غیرممکن است که آگاهی از آن را سنگین و آنچه که بی دردسر بود ، آگاه شوید. عمل نوشتن واقعاً یک فعالیت پیچیده است که با تمرین ، تمرین و تمرین بسیار بیشتر مورد احترام است ، بنابراین نشستن و نوشتن برای هر نویسنده بسیار مهم است.
از بین تمام تکنیک های مورد استفاده ، مهمترین آن نشستن و نوشتن است.