ذهن خالی

بسیاری از نویسندگان به صفحه خالی یا صفحه تمیز خیره می شوند و با احساس ناامیدی در انتظار الهام هستند. آن صفحه یا صفحه سفید برای پر کردن قطعاً چالش برانگیز است ، همچنین احتمالاً به طور مداوم برای برخی از نویسندگان خواهد بود.

نوشتن کار خسته کننده است زیرا این راه برای به دست آوردن استرس بزرگ ، تمرکز عالی ، اندیشه عالی و هزینه عالی انرژی-ذهنی ، عاطفی و جسمی است.

نوشتن استرس زا است زیرا به نویسنده نیاز دارد تا خود را به روز کند که دیگران آنچه را می نویسد بخوانند و بنابراین قضاوت را به آن منتقل می کنند. وقتی ایده ها و افکار در آن صفحه خالی پر نمی شوند ، نوشتن استرس زا است. اگر نویسنده احساس کند باید بنویسد ، نوشتن استرس زا است. نوشتن استرس زا است زیرا نویسنده هرگز مطمئن نیست که این ترکیب بدون شک چقدر مؤثر خواهد بود.

نوشتن نیاز به فکر دارد. نویسنده باید در مورد بسیاری از عناصر همانطور که می نویسد فکر کند: گرامر ، نحو ، موضوع ، موضوع ، نگارشی ، املایی و بقیه عواملی که برای نوشتن مؤثر ، مفید و مطلوب لازم است ، چه داستانی و چه غیر داستانی. علاوه بر این ، این فرایند منطقی باید به طور همزمان اتفاق بیفتد که کلمات روی کاغذ یا صفحه قرار می گیرند.

از آنجا که فکر نیاز به تمرکز دارد ، و تمرکز نیاز به تلاش دارد و تلاش نیاز به نظم و انضباط دارد ، نویسنده در هنگام تلاش برای بیان یک مفهوم به ساده ترین روش تحت فشار قابل توجهی قرار دارد. نوشتن هرگز آسان نیست هرچند که می تواند به یکباره آسانتر از دیگری باشد.

با وجود هر یک از این موانع برای فتح صفحه یا صفحه خالی ، یک نویسنده چه کاری باید انجام دهد؟ نویسنده باید قبل از آمدن جریان ، نوشتن یک کلمه را همزمان شروع کند ، و صفحه یا صفحه می تواند حاکم شود-نه به راحتی-اما می توان آن را کنترل کرد.

با پر کردن آن ، عذاب کم می شود.